In mijn beginjaren zei mijn leraar eens: `Wanneer je een beer wilt maken in steen, dan moet je zelf een beer belichamen´. Dat is alsof je een bepaalde frequentie in je ziel laat weerklinken zolang je de steen aan het vormen bent. Hoe sterker deze frequentie kan weerklinken, hoe gemakkelijker je je weg vindt. Het boeit mij keer op keer om de werking van verschillende vormen, details en materialen te beleven. De creatie van een kunstwerk is voor mij een procesgeoriënteerde ervaring waarin mijn persoonlijkheid, een idee en het karakter van het materiaal waarin ik werk tezamen komen. Op deze manier vraagt elke sculptuur iets anders. Zo heeft de intellectuele helderheid van een abstracte vorm met zijn strakke lijnen dezelfde waarde voor mij, als het karikaturale spel van mimieken en details bij kobolden, of als de uitdaging om het karakteristieke van een dier of om een mens in zijn houding en dynamiek in steen te vangen.